chuchać

chuchać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, chuchaćam, chuchaća, chuchaćają {{/stl_8}}– chuchnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, chuchaćnę, chuchaćnie, chuchaćnij, chuchaćnął, chuchaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'celowo wydychać z siłą przez szeroko otwarte i odpowiednio ułożone usta ciepłe powietrze z płuc': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chuchać na zmarznięte ręce. Chuchnąć, by się przekonać, jak jest zimno. Chuchać na czyszczone ściereczką lustro. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydychać powietrze (zwykle w sposób nieprzyjemny dla kogoś) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chuchnąć nieświeżym oddechem. Chuchać komuś w tłoku do ucha. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}chuchać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa (na kogoś, na coś) {{/stl_8}}{{stl_7}}'troszczyć się o kogoś, coś, pielęgnować z wielką (czasem nadmierną) delikatnością, czułością, dbałością': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chuchać na dzieci. Chuchać na drogi sprzęt elektroniczny, na nowe auto, na kwiaty w ogródku. {{/stl_10}}